De
corrupte bende van Ramallah
Door:
Franklin ter Horst (Aangemaakt: 20 oktober 2010) (Laatste bewerking: 1 februari
2022)
Het vredesproces
tussen Israël en het PLO-bewind in Ramallah had moeten leiden tot een
levensvatbare democratische regering, die op eigen benen kan staan. Helaas is
het tegendeel bereikt. De wereld zit
opgescheept met een corrupt, autoritair regime, dat als een baby de fles
krijgt van de internationale gemeenschap. Likud Nederland meldde op 10 april
2016 dat de Panama Papers een gigantische
Palestijnse corruptie onthullen. Een corruptie die gevoed wordt door de massale Westerse ‘ontwikkelingshulp’.
De enorme geldstromen die naar Ramallah vloeien, tarten al vele jaren
het gezond verstand. De
Verenigde Staten hebben in de laatste vijf jaar 3 miljard dollar hulp aan
Mazen en trawanten overgemaakt en de Europese Unie jaarlijks ongeveer 1 miljard euro. Op de vraag
waar al dat geld is gebleven wist Catharine Ashton,
de voormalige Buitenlandchef voor de EU, geen antwoord te geven. Europa
behoort daarnaast tot de grootste donoren van diverse anti-Israël
NGO-organisaties. Onder het valse mom van een rotsvast
vertrouwen in de inspanningen van het bewind in Ramallah om economische stabiliteit
op te bouwen blijft de EU tegen beter weten in, haar financiële bijdrage leveren. Nederland
schenkt jaarlijks 65 miljoen euro en is hiermee– op zeven landen na – ‘s werelds grootste donateur. Hoe
gecharmeerd de Nederlandse overheid van het PLO-bewind is mag blijken uit het
feit dat ons land al een voorloper van een ambassade
in Ramallah heeft. Ook financiert
Brussel met ons belastinggeld illegale
Palestijnse nederzettingen op het grondgebied van Israel.
De Europese gelden worden
gedistribueerd als onderdeel van het Pegase
programma dat in
Een ander plan dat de grondslag legde voor de financiële steun
is het PLO-Action
Plan waarin een aantal afspraken zijn vastgelegd. Het zich distantiëren van
terroristische acties behoort ondermeer tot de actiepunten van dit plan, de
praktijk wijst echter al jaren uit dat dit volledig wordt genegeerd.
Graaien maar jongens zolang het nog kan
Ze gaan gewoon door met
hun dagelijkse
haatuitzendingen op de televisie, met haateducatie op hun scholen, met het eren van moordenaars
die onschuldig Israëlisch bloed hebben vergoten, met oproepen de staat Israël te willen vernietigen, en met allerlei anti-Israëlische propaganda. Toch blijft Brussel gewoon
doorgaan deze bende te financieren. De EU is in opspraak gekomen vanwege het
achterhouden van cruciale informatie over de donaties aan het PLO-bewind. Dit
gebeurde toen Euro parlementariërs het zogenaamde Final Case report afkomstig
van OLAF, het EU kantoor voor fraude bestrijding, wilden inzien maar dat werd
geweigerd.
Uit een videoverslag van de Israëlische
advocaat Calev Myers in november 2012 blijkt dat de EU sinds 1993 aan het
PLO-bewind een bedrag heeft verstrekt dat (omgerekend per hoofd van de
bevolking) vijfentwintig keer groter is geweest dan de steun die de VS via het Marshall plan na de
Tweede Wereld Oorlog aan Europa gaf. Desondanks is er geen enkele sprake
geweest van opbouw van een onafhankelijke en gezonde economie in de door het
bewind gecontroleerde gebieden. Europa praat over voortzetting van het
‘vredesproces’ maar
het Oslo proces is volledig opgeblazen. Terreurmiljardair
Jasser Arafat is daar direct na de ondertekening voor het Witte huis al mee
begonnen en Abu Mazen en zijn handlangers gaan daar in volle vaart mee door.
Europa is geen onafhankelijke partner in het conflict maar staat lijnrecht
tegenover Israëls belangen.
Dat terreur loont bleek al onder terreurmiljardair
Jasser Arafat. De terreurbaas behoorde tot de meest succesvolle dieven aller
tijden. Zie ook deze
video van een voormalig terrorist. Arafats leus was:“Iemand die niet over het geld beschikt, beschikt niet over de macht”.
De Israëlische inlichtingendienst heeft het eigen vermogen van Arafat op 1.3 miljard
dollar geschat. Arafat was het hoofd van
een corrupte kliek dieven en profiteurs die zichzelf miljonair hebben gemaakt
van de financiële buitenlandse hulp die bestemd was voor het volk.Alleen al
tussen 1993 en 2000 hebben Japan, Amerika en Europa, zes miljard dollar aan hem
overgemaakt voor het welzijn van ‘zijn volk’. Schaamteloos hebben ze daar
honderden miljoenen van gestolen.
Het Internationale Monetaire Fonds (IMF) stelde aan de hand
van de PLO-boekhouding vast dat Arafat tenminste 900 miljoen dollar uit
publieke fondsen heeft overgeheveld naar rekeningen die hij zelf controleerde.
Volgens een document van het IMF bleken verschillende ontvangers deel uit te
maken van loyale politieke netwerken die onder geen voorwaarde voor dergelijke
betalingen in aanmerking zouden moeten komen. Het gaat om geld dat voor zijn
onderdanen bestemd was maar daar niet is terechtgekomen. Veel van het door hem
gestolen geld is geïnvesteerd in onroerend goed in Europa, Canada en Australië
en in aandelen van internationale bedrijven. Naar verluidt investeerde Arafat
wereldwijd tenminste 799 miljoen dollar via een holding die op haar beurt
andere, voornamelijk in de Verenigde Staten gevestigde bedrijven inschakelde om
investeringen te plaatsen in telecommunicatiebedrijven en informatica
start-ups.
Het fortuin werd de afgelopen decennia niet alleen opgebouwd
met miljarden donaties uit Europa en de Verenigde Staten, maar ook met het
heffen van belastingen op de inkomsten van werknemers in Arabische landen,
Arabische donaties voor de terreur tegen Israël; opbrengsten van wapenhandel;
beloningen voor het voor andere organisaties plegen van terroristische
aanslagen en de enorme donorbedragen van allerlei NGO’s uit o.a. Europa en
Amerika. Volgens een artikel van de Amerikaanse onderzoekster Dr
Rachel Ehrenfeld, in de Washington Times verdiende de PLO van Arafat ook
veel geld met drugshandel, afpersing, het witwassen van zwart geld en fraude.
Door het ontbreken van een goede controle op met name de donorgelden heersten
corruptie, vriendjespolitiek en in sommige gevallen gewoon het recht van de
sterkste. Arafats vrouw Suha en dochter Zahwa die destijds afwisselend in
Parijs en Zwitserland verbleven kreeg maandelijks 100.000 dollar van haar
geliefde.
Suha heeft helemaal niets met het bewind in Ramallah en haar
onderdanen. Ze zwelgt in weelde en geniet als een prinses van haar jaarlijkse
toelage van 22
miljoen dollar, waar zij het de rest van haar leven mee moet doen. Geld
afkomstig uit de miljoenen pot van de door haar man geroofde donorgelden. Toen
Arafat overleed, leefde zij met haar dochter al jaren gescheiden van de
terreurmiljardair in een peperdure villa aan de Rue Fauborg St. Honore in
Parijs. Voor ze deze villa betrok zat ze
in het vijf sterren hotel Bristol ook in Parijs waar zij de beschikking had
over maar liefst 19 kamers voor het luttele bedrag van 16.000 dollar per maand.
Terwijl haar liefhebbende man in legeruniform indruk probeerde te maken, zo liep
Suha in speciaal door Franse ontwerpers voor haar ontworpen dure kleding.
De terreurbaas en zijn liefhebbende vrouw
Suha
Arafat leefde sinds het begin van de 2e Intifada
(terreurcampagne) tegen Israël in 2000, gescheiden van zijn vrouw Suha en
dochter. Jawied al-Ghoessein die twaalf jaar lang de penningmeester was van de
terreurorganisatie PLO, ontdekte hoe Arafat en zijn corrupte kliek, miljoenen
wegsluisden naar buitenlandse bankrekeningen. Ghoessein nam ontslag en vertrok
naar Aboe Dhabi van waaruit hij in april 2001 werd ontvoerd. Met Arafats
vliegtuig werd de bejaarde en doodzieke man 16 maanden lang in Gaza
vastgehouden.
Het Duitse actualiteitenprogramma "Report München"
berichtte 9 juni 2004 dat Arafat gedurende zijn terreurbewind op grote schaal
internationaal verstrekte hulpgelden heeft aangewend voor de financiering van
terreurdaden. Redacteuren van het programma melden over documenten te
beschikken waaruit blijkt dat Arafat persoonlijk geld heeft overgemaakt aan
‘leden’ (terroristen) van zijn Fatah-beweging en de daaraan gelieerde Al-Aqsa
Martelaren Brigades. Deze terreurgroep was tijdens de 2e intifada
verantwoordelijk voor moordpartijen op christenen in onder meer Beit Jala,
zelfmoordaanslagen in Israël en executies van vermeende collaborateurs. Een
voormalige PLO-minister van landbouw, Abdoel Jawad Saleh, onthulde in een
onderzoek van het weekblad Newsweek dat Arafat regeerde over wat hij noemde:
"Een
Maffia staat". Op 7 juni 2002 publiceerde de Koeweitse krant een
artikel waarin Arafat ervan werd beschuldigd 5.1 miljoen dollar aan Arabische
hulpgelden naar één van zijn privérekeningen te hebben doorgestuurd ter dekking
van persoonlijke uitgaven, waaronder het levensonderhoud van zijn vrouw.
Volgens de krant werd voedselhulp voor hulpbehoevende ‘Palestijnen’ op de
PLO-markten te koop aangeboden. De krant toonde verder documenten afkomstig van
het kantoor van een Arabische bank in Caïro. Miljoenen dollars werden geïnvesteerd
in luxe huizen in het buitenland.
Terrorisme was in de tijd van Arafat de belangrijkste bron van
inkomsten. Arafat ontving naast de honderden miljoenen dollars per jaar uit het
westen, eveneens grote bedragen uit de oliedictaturen ter ondersteuning van zijn
terreur tegen Israël. Arafat wist als geen ander de kunst te verstaan de
ruimhartigheid van zijn donoren te misbruiken voor het plegen van terreur. De
gulle geldgevers in het Westen bleken op geen enkele wijze toezicht te houden
wat er met al dat geld gebeurde.
Na Arafat is de
diefstal gewoon doorgegaan
Na de dood van Arafat is de diefstal gewoon door gegaan. Fahmi Shabaneh voormalig voorzitter
van het anticorruptieteam van het PLO-bewind vertrouwde de Israëlische pers
toe, dat het huidige leiderschap in Ramallah, tot op het bot verziekt is. Hij
noemde zijn voormalige bazen ‘wortels van het kwaad’. Shabaneh wees de PLO-leden
die in 1993 met Arafat uit Tunesië kwamen, aan als de hoofddaders. Deze
terroristen waren tien jaar eerder naar Tunesië gevlucht, nadat ze door het
Israëlische leger uit Libanon waren verjaagd waar hun moordmachine duizenden
Libanese bewoners, waaronder grote aantallen
christenen, op de meest afschuwelijke manier om het leven hadden gebracht. De
PLO-extremist en serieleugenaar
Saeb Erekat kwam met een paar duizend dollar op zak uit Tunesië. Nu is hij
multimiljonair. De voormalige premier Abu Ala (Mahmoud Qurei), ook een van zijn
oude terreurmaatjes uit Arafats Libanon periode, liet een vakantiehuis bouwen
van 1.5 miljoen dollar. Deze Qurei die zo fel gekant was tegen de bouw van het
“Anti
terreurhek” (95% hek-5% muur), leverde zelf
het cement aan Israël voor de bouw van het betonnen deel van deze
afscheiding. Hij ontkende vanzelfsprekend deze beschuldiging maar het
Israëlische tv-station Kanaal 10 leverde later het harde bewijs dat niet allen hij
maar ook zijn zoon betrokken was bij de levering van cement waarvoor zelfs een
contract met Israël was afgesloten.
Fahmi Shabaneh
Shabaneh zei zich erover te verbazen dat het de Amerikanen, en
Europeanen kennelijk niets kan schelen dat hun geld verdwijnt in de zakken van
een bende dieven en bandieten. “Het is niet te begrijpen dat de donoren de
andere kant blijven opkijken ipv te protesteren tegen het corruptie bewind.” De
meeste donoren weten dat Shabanehs onthullingen kloppen maar kijken de andere kant
op. Israël komt al jaren met bewijzen van corruptie binnen het bewind en dat
geld van donoren gebruikt wordt voor haateducatie en het promoten van terreur,
maar Brussel en Washington weigeren categorisch hier tegen op te treden.
Ondanks alles zetten de westerse grootmachten hun politieke strategie
onveranderd door. Ze houden de illusie in stand dat het PLO-bewind een
economisch gezonde, soevereine staat zou kunnen vormen.
Duizenden ambtenaren, van wie de namen voorkomen op de
loonlijst van het bewind bestaan helemaal niet. De salarissen van deze niet
bestaande werknemers komen uiteindelijk terecht op bankrekeningen van Abu Mazen
en figuren die behoren tot zijn intiemste vertrouwenskring. Uit de onderzoeken
van Shabaneh is gebleken dat hoge ambtenaren in het kantoor van de ‘president’
en op het PLO- ministerie van Financiën, elke maand miljoenen dollars
doorsluizen naar hun particuliere bankrekeningen. Shabaneh
ontdekte dat de voormalige minister van Financiën 8 miljoen dollar had gestort
op zijn privébankrekening. Toen Shabaneh hem om uitleg vroeg, kreeg hij te
horen dat hij zich beter met zijn eigen zaken kon bemoeien.
Shabaneh zegt dat hij een grote hoeveelheid belastend
bewijsmateriaal heeft verzameld van corruptie door tientallen hoge ambtenaren
binnen het PLO-bewind. Het geeft een beeld van de schandelijke, rijke levensstijl van de
rijken van het bewind. Mazen bezit paleizen en landerijen,
verspreid over het hele Midden-Oosten. Zijn vermogen wordt geschat op een
half miljard dollar. Tijdens politieke uitstapjes wereldwijd laten ze zich
verwennen in de duurste hotels in de duurste hoofdsteden van de wereld.
Nu moeten ze eens ophouden met dat gezeur
over wat ik allemaal gestolen heb.
Volgens Shabaneh gaat het niet alleen om financiële en
administratieve corruptie, maar ook om een veelvoud aan seksschandalen. Zo is
er een seksschandaal bekend wat heeft plaatsgevonden in de kantoren van Abu
Mazen, verwijzend naar de videotape
die op het internet werd getoond en waar Rafik Hoesseini,
de directeur van Mazens kantoor, naakt is te zien in de slaapkamer van een
onbekende vrouw. Volgens Shabaneh was Abu Mazen al sinds 2008 op de hoogte van
deze bezigheden van zijn bureauchef. Hij noemt het seksschandaal slechts het
topje van de ijsberg.
Zijn onthullingen zijn hem natuurlijk niet in dank afgenomen want Fahmi Shabaneh is door Abu Mazen vogelvrij verklaard en wordt gezocht op beschuldiging van “samenwerking met de Israëlische vijand.” Ma’an nieuwsagentschap in Bethlehem heeft bedreigingen ontvangen na een interview met Shabaneh. In dat interview onthulde Shabaneh dat Mazen en trawanten vijf Arabieren liet vermoorden die land hadden verkocht aan een Israëli.
op 11 juni 2020 overhandigde Yasser Jadallah, het voormalige hoofd van de politieke afdeling van de PA, honderden ‘geheime’ dossiers aan de Belgische regering en de Europese Unie met bewijs van nog steeds aan de gang zijnde wijdverspreide corruptie in de top van de PA.
Volgens de
Palestijnse klokkenluider zijn slechts drie mensen in het kantoor van Abbas op
de hoogte van de corrupte praktijken waarbij donorgeld wordt overgeheveld naar
buitenlandse bankrekeningen: Abbas zelf, zijn secretaris Intesar Abu Amara en
zijn adjunct-stafchef Mahmoud Salameh.
Jadallah en Arafat. Foto Jadallah’s Facebook
In een video zegt Jadallah, die inmiddels in België om politiek asiel heeft gevraagd, dat Abu Amara en Salameh Abbas isoleren van andere PA-functionarissen. Wanneer het hoofd van de veiligheidstroepen, of hoofden van andere organisaties, geld willen, moeten ze eerst Abu Amara en Salameh vleien voordat ze toegang krijgen tot Abbas.
Om deze criminele acties te verdoezelen gaf Abbas opdracht om alle kantoorrekeningen elke zes maanden te vernietigen. Dit zou om veiligheidsredenen worden gedaan, maar in werkelijkheid gebeurt dit vrijwel elke dag volgens Jadallah. Abbas heeft ook opdracht gegeven om duizenden PA-bestanden in verschillende Palestijnse steden te verbergen uit voorzorg op een mogelijke confrontatie met het Israëlische leger dat deze steden zou kunnen binnenvallen zodra de Palestijnse Arabieren reageren met een nieuwe golf van terreur op de Israëlische annexatieplannen van de Bijbelse gebieden Samaria en Judea.
Dat het
PLO-bewind onder Abu Mazen door en door corrupt is, is al lang geen geheim
meer. Wanneer bijvoorbeeld de handel en wandel van
de familie van Mazen (Abbas) onder de loep wordt genomen blijken ook zijn
zonen schatrijk en zitten ze allemaal in door overheidsgeld en
ontwikkelingshulp gesubsidieerde activiteiten. Zo bezit Mazens oudste zoon, Yasser het bedrijf Falcon Tobacco,
dat het monopolie heeft op de verkoop van Amerikaanse sigaretten in de
PLO-gebieden. Door gebrek aan concurrentie kan Yasser de sigarettenprijzen dus
kunstmatig hoog houden. Daarnaast bezit Yasser de Falcon Holding Group, een
groot zakelijk conglomeraat. De aannemerstak daarvan heeft onder andere de
riolering aangelegd voor de stad Hebron. Met deze opdracht was bijna 2 miljoen
dollar gemoeid, betaald met ontwikkelingshulp van de Amerikaanse
regering.Yassers jongere broer heeft ook diverse ondernemingen. Een daarvan is
het PR bureau Sky Advertising. Ook dat bureau profiteerde van Amerikaanse
ontwikkelingshulp: in 2009 kreeg het bureau voor 1 miljoen dollar de opdracht
om de publieke opinie van de Verenigde Staten te versterken
in de PLO-gebieden.
De dieven en criminelen in Ramallah kunnen geen vrede sluiten, ze streven naar vernietiging van Israël. Maar ze kunnen ook geen regelrechte oorlog voeren, want dat zou een deel van de donoren het mogelijk laten afweten. Om er voor te zorgen dat de dollars, euro´s, dirhams en riyals blijven binnenstromen, moeten ze de balans tussen oorlog en vrede in stand houden. Het bewind is dit spel nu al bijna twintig jaar aan het spelen en het heeft haar leiders zeer rijk gemaakt.
Van al dat geld van de gulle donoren laat Abu Mazen 13 miljoen kostend paleis voor zichzelf bouwen in Ramallah. Het optrekje staat op een heuvel in de buurt van Ramallah van waaruit hij een deel van zijn fake-staat kan overzien. De bouwplannen voor dit paleis dateren uit eind 2010. Volgens PA is het gebouw bedoeld als een “publieke faciliteit” en als residentie voor bezoekende hoogwaardigheidsbekleders. Ze vertellen dat ze het paleis zelf hebben gefinancierd, maar dat is gezien de eerdere informatie in dit artikel, een regelrechte leugen. De mensen die zich geen fabels laten aansmeren weten dat het nagenoeg gehele budget van de PA afkomstig is van de gulle donoren uit Brussel en Washington.
Dit is het paleis wat de terreurleider
Abbas 
voor zichzelf heeft laten bouwen.
Franklin ter Horst
Terug naar: Inhoud