Duitsland legt rode loper
uit voor PLO terreurleider Mahmoud Abbas
Door:
Franklin ter Horst. (aangemaakt 29 augustus 2022)
Duitsland legt rode loper uit voor PLO terreurleider Mahmoud Abbas voor een officieel bezoek aan bondskanselier Olaf Scholz.Aan het einde van de gezamenlijke persconferentie van de twee werd Abbas gevraagd of hij zich bij Israël wilde verontschuldigen voor de terroristische aanval op de Israëlische atleten tijdens de Olympische Spelen van 1972 in München, waarbij 11 leden van de Israëlische Olympische delegatie werden vermoord door Fatah's Zwarte September terreurorganisatie. De Palestijnse bendeleider onthield zich van het veroordelen van deze aanval maar kwam wel met monsterachtige leugens dat Israël sinds 1947 '50 bloedbaden' en '50 Holocaust' heeft gepleegd tegen het Palestijnse volk.
In plaats van de leugenaar tegen te spreken, zette Scholz zijn koptelefoon af, schudde hem de hand en verliet de kamer met hem. Geen woord van kritiek over deze uiterst smerige relativering van de Holocaust. Achteraf zei Scholz zich bijzonder te hebben geërgerd over de uitspraak van de PLO-leider. Op woensdag 17 augustus schreef hij op Twitter: "Ik walg van de buitensporige opmerkingen van de Palestijnse president (geen president: zijn mandaat eindigde formeel al op 9 januari 2009 ) Mahmoud Abbas. Voor ons Duitsers in het bijzonder is elke relativering van de eigenheid van de Holocaust "ondraaglijk en onaanvaardbaar". Ik veroordeel elke poging om de misdaden van de Holocaust te ontkennen.” Nietszeggende woorden zoals blijkt want na de smerige antisemitische laster van Abbas, liet Scholz weten een bedrag van maar liefst 340 miljoen euro aan de PLO-terreurbende over te willen maken. Duitsland behoort al jaren tot de grootste financier van de “Bende van Ram-allah” die zich ten doel heeft gesteld Israël van de kaart van Midden-Oosten te verwijderen. Wat een schandaal! Woorden schieten tekort.
Duitslands grootste krant Bild noemde
het de ‘ergste Holocaust-relativering die
een staatshoofd ooit heeft geuit in het kantoor van de bondskanselier.’Staatshoofd
van wat? Van een land? Abbas is niet het staatshoofd van een land! Abbas is de
leider van de terreurorganisatie PLO.
De Duitse
bondskanselier Olaf Scholz schudt de hand van de terreurbaas met bloed aan zijn
handen van talloze
onschuldige Israëlische burgers
Dat Abbas niet reageerde op de aanslag
op de Israëlische atleten in München is niet verwonderlijk want in de
autobiografie "Palestine:
From Jeruzalem to Munich", schrijft Abu Daoud dat Mahmoud Abbas de
financier van deze terreuroperatie was. Ook Jasser Arafat bleek daar een
aandeel in te hebben gehad. Later ontkende hij echter dat Abbas iets geweten
zou hebben over de werkelijke bestemming van het geld. Maar deze uitspraak zal
zonder enige twijfel onder druk van hogerhand zijn gebeurt.
Abbas
staat al jaren bekend als een Holocaust revisionist. Dat wordt goed duidelijk
in zijn in 1982 geschreven boek "The
Other Side: the secret Relationship between Nazism and Zionism". In
die tijd volgde hij een opleiding aan de Patrice
Loemoemba Universiteit in Moskou. In dat boek schreef hij onder meer dat er
niets klopt van het verhaal dat er 6 miljoen Joden in Hitlers
vernietigingskampen zijn omgebracht. Hij beschuldigt de Joodse autoriteit ervan
dat het ten tijde van het Britse mandaat over Palestina, actief meewerkte aan
de Shoah door de redding van Europese Joden te saboteren.
Tevens verkondigd hij de na de oorlog
ontstane complottheorie dat machtige Joden met de nazileiders zouden hebben
samengewerkt om het leed en het aantal Joodse slachtoffers aan te dikken om
zodoende de stichting van de Joodse staat te rechtvaardigen. Volgens Abbas was
het logisch dat de Joodse autoriteit meer steun kreeg voor het oprichten van
een Joodse staat als men een groter aantal slachtoffers zou kunnen noemen.
Abbas heeft deze smeerlapperij nooit teruggenomen, ook niet toen hij ging
onderhandelen met Israël. Integendeel. In een recent interview in het Arabisch,
zei Abbas dat hij nog wel zestig boeken zou kunnen schrijven over de
samenwerking tussen de nationaalsocialisten en de zionisten.
In een ongelooflijk antisemitische
tirade op 30 april 2018 beschuldigde
Abbas de Joden ervan, zelf schuld te hebben aan hun eigen bijna-uitroeiing
in de nazi-Holocaust. In een onsamenhangende toespraak tot de Palestijnse
Nationale Raad in Ram-allah, benadrukte Abbas dat de Shoah niet het gevolg was
van antisemitisme van de nazi's, maar eerder van het 'sociale gedrag, (het
heffen van) rente en financiële zaken' van de Joden. Het was weer ouderwets
antisemitisch gebazel wat de terreurbaas ten gehore bracht. Het doel was om
zijn toehoorders ervan te overtuigen dat het Joodse volk niet het recht heeft
om in het Heilige Land te leven, en blijkbaar ook niet het recht om te leven.
Abbas met beide handen wild gebarend tijdens zijn ‘geschiedenisles’ tegenover
de samenkomst van de Palestijnse Nationale Raad [beeldbron:
AFP/Abbas Momani]
Onder verwijzing naar Holocaust-ontkenner Robert Faurisson,
vroeg hij zich ook af of gaskamers werden gebruikt om Joden te doden, en
schreef: "Met betrekking tot de
gaskamers, die zogenaamd waren ontworpen voor het vermoorden van levende Joden:
een wetenschappelijke studie gepubliceerd door professor Robert Faurisson uit
Frankrijk ontkent dat de gaskamers waren voor het vermoorden van mensen, en
beweert dat ze alleen waren voor het verbranden van lichamen, uit bezorgdheid
voor de verspreiding van ziekten en infecties in de regio." In een
toespraak in 2018 voor de Palestijnse Nationale Raad in Ram-allah zei Abbas dat
de slachtingen waaraan Europese joden vanaf de 11e eeuw tot de Holocaust waren
onderworpen niet waren omdat ze jood waren, maar 'vanwege hun functie in de
samenleving, die te maken heeft met woeker, banken, enzovoort." Bovendien
heeft Abbas eremedailles toegekend aan personen die artikelen publiceerden die
antisemitisme en Holocaustontkenning bevatten.
Na de verontwaardiging over de uitspraken van Abbas in Duitsland,
publiceerde Bakr
Abu Bakr, een voormalig lid van Fatah's Revolutionaire Raad en voormalig
columnist voor het PA-dagblad Al-Hayat Al-Jadida, een artikel in het online
dagblad alwatanvoice.com en op zijn persoonlijke Facebook pagina waarin hij de
opmerkingen van Abbas rechtvaardigde.
Net als Duitsland verwelkomde ook
Nederland PLO-leider Abbas en zijn voorganger Jasser Arafat met alle egards. In
het najaar van 2001 werd de ‘peetvader van de terreur’ Arafat met een leger van
22 lijfwachten en zijn ‘kaffya’ geplooid in de vorm van de kaart van Israël op
zijn hoofd, hartelijk door Wim Kok (PvdA) en de minister van BuZo, Van Aartsen
in Nederland ontvangen.
Arafat
was juist in die tijd al jaren bezig alle
Oslo-afspraken met voeten te treden en riep hij regelmatig in toespraken op
de staat Israël te willen vernietigen. Er kwam geen enkele reactie van de beide
Nederlandse bewindsvoerders. Schuldig
aan honderden doden van de door hemzelf uitgeroepen
2e intifada, was voor de Nederlandse volksvertegenwoordigers
geen beletsel hem te ontvangen. Vanzelfsprekend sprak de terreurbaas zijn
waardering uit voor de Nederlandse steun aan hem en zijn ‘volk’ en drong er
verder op aan te helpen de “wrede oorlog van Israël tegen de ‘Palestijnen’ te
stoppen”.
Van 29 t/m 1 juli 2011 was Abbas
in Nederland op bezoek waar hij werd ontvangen in het gebouw van de Eerste
Kamer en zelfs een ontmoeting had met Koningin
Beatrix op Paleis Huis ten Bosch. In zijn toespraak in de Senaat
benadrukte Abbas te streven naar de vorming van een ‘Palestijnse staat’ naast
Israël. In werkelijkheid is de PLO onverkort uit op
de totale vernietiging van Israël maar dat bleek voor het grootste deel van de
Nederlandse parlementariërs geen punt van discussie. Alleen Joël Voordewind van de
ChristenUnie beschuldigde Abbas ervan “geweld te tolereren en zelfs te
promoten”.CDA-Tweede Kamerlid Henk Jan Ormel sprak van een goede sfeer “Het CDA steunt de tweestatenoplossing
waarbij beide volken, die beide lijden, in vrede naast elkaar kunnen leven”
en dat terwijl Abbas nooit bereid is geweest de vernietiging van de staat
Israël uit het PLO-
handvest te verwijderen.
Zonder enige beperking volgt Abbas de doelstellingen zoals in deze
statuten van dit handvest zijn opgenomen. Abbas noemt Israël al jaren de
“Zionistische vijand en zegt de strijd (lees terrorisme) tegen Israël nooit te
zullen opgeven. Nooit wordt hij daar door de diverse Europese regeringsleiders
op aangesproken. Op 27 november 2010 had hij al besloten officieel de erkenning
van Israël als het thuisland van de Joden definitief te
weigeren. Ook besloot hij dat het nieuwe islamitische ‘Palestina’”Jodenvrij”gemaakt dient te worden.
En deze figuur werd in Nederland door de Koningin en de politieke elite ontvangen!De enige goede weg van deze
bendeleider naar Den Haag had naar het Internationale
Gerechtshof moeten zijn.
Maar niets van dat alles want op 29 oktober 2015 werden Abbas en
trawanten opnieuw met alle egards door de Nederlandse regering ontvangen. Mark
Rutte ontving hem op het Catshuis en hij mocht zelfs op audiëntie bij de
koning. Diverse onbenullen in de Tweede kamer spraken van een uniek moment om
een bijdrage te leveren aan het vredesproces tussen Israël en de Palestijnen.
Wat voor vredesproces? Deze figuur is net als zijn voormalige terreurmaatje
Arafat, doordrenkt van Jodenhaat en racisme. Dat staat centraal in de ideologie
van de PLO. Het gaat hen maar om één ding: oorlog en terreur tot de staat Israel
vernietigd is en alle Joden zijn gedood.
(2)Wat
is toch de reden dat de internationale gemeenschap al jaren bereid is om de
‘Palestijnen’ in de watten te leggen- en Israël als bezetter van Palestijns
land af te schilderen?
Dat Duitslands grootste krant Bild de
Palestijnse terreurbaas ‘staatshoofd’ noemt is wat zo ongeveer alle leiders van
landen, internationale organisaties, mainstream-media en vele anderen ook doen.
Het is een flagrant misleidende kreet die naast Abbas ‘president’ te noemen,
eindeloos wordt herhaald. Dat kan voor een deel gebaseerd zijn op gebrek aan
kennis over het conflict tussen Israël en wat men de Palestijnse Autoriteit
noemt, maar het is waarschijnlijker dat ze opzettelijk zijn bedoeld om het
publiek te misleiden en de staat Israël in diskrediet te brengen. Er bestaat
geen "staat
Palestina" onder de soevereine staatsentiteiten van de wereld en heeft
ook in het verleden nooit bestaan. Dus is Mahmoud Abbas geen staatshoofd noch
president.
Wel is het zo dat de Palestijnse Bevrijdingsorganisatie (PLO) sinds 1974 de status van waarnemer in de Verenigde Naties heeft als een erkende nationale bevrijdingsbeweging. Dat gebeurde ondanks dat het PNC (Palestinian National Council) in Caïro het zogenaamde "Fasenplan" aannam wat moest leiden tot de vernietiging van de Joodse staat. In dit plan dat in 1988 nogmaals werd bekrachtigd en verder ontwikkeld, werd het proces omschreven dat moest leiden tot de bevrijding van heel ‘Palestina’. Een van de doelen was de internationale wereld te mobiliseren teneinde druk op Israël uit te oefenen de zogenaamde "bezette gebieden" aan het PLO-bewind over te dragen. Arafat oogstte al snel succes want in oktober 1974 werd op de Arabische topconferentie in Rabat de PLO door de Arabische staten unaniem erkend als wettige vertegenwoordiger van het ‘Palestijnse’ volk.
Op 17 november 1974 kreeg Arafat de gelegenheid de Algemene Vergadering van de VN toe te spreken. Gestoken in uniform beklom hij het spreekgestoelte en betitelde hij Israël als imperialistisch, racistisch en kolonialistisch. In zijn hand hield hij een takje van een olijfboom, en zei dreigend: "Laat deze olijftak van de vrede niet uit mijn hand vallen." Toen hij zijn anderhalf uur durende geraaskal had beëindigd kreeg hij een daverende ovatie van de aanwezigen en oogstte hij groot diplomatiek succes in zijn streven de wereldopinie aan zijn zijde te krijgen.
Jasser Arafat’s PLO terreurorganisatie door de VN
gelegaliseerd
Hij beloofde de wereld af te zien van het gebruik van geweld en langs de weg van vreedzame middelen te komen tot een oplossing van de geschillen met Israël. Maar de wereldburgers wiens geest niet door deze plechtige beloften was versluierd, zagen al spoedig dat hij bezig was met het opbouwen van legerkampen in Zuid Libanon om van daaruit het noorden van Israël met Katoesja-raketten te beschieten en terreuracties te ondernemen. Gedurende Arafats aanwezigheid in Libanon liet hij naar schatting 4000 Katoesja-raketten op doelen in het noorden van Israël afvuren waarbij veel slachtoffers te betreuren waren en de plaats Kiryat-Shmona zwaar werd getroffen.
In 1974 gaf hij opdracht tot het vermoorden van Joodse schoolkinderen in o.a. Avivim en Ma’alot. Deze aanslag werd uitgevoerd door een cel van de terrorist Naif-Hawatmeh waarbij 26 Israëlische kinderen om het leven kwamen en 70 anderen gewond raakten. Leden van Hawatmeh’s organisatie hadden destijds een school in de stad Ma’alot bestormd en bezet, om hiermee de vrijlating van PLO-gevangenen te bevorderen. Israëls voormalige premier Golda Meïr huilde toen zij de Joodse baby’s zag liggen die door de terroristen uit de bovenramen van een flatgebouw naar beneden waren gesmeten. Bij een andere inval vanuit Libanon op de kibboets Shamir in het noorden van Galilea, verschansten terroristen zich in een kindercrèche en doden drie vrouwen en een baby. Een van de bloedigste aanslagen vond plaats op de kustweg tussen Haifa en Tel Aviv in maart 1978, de Costal Road Terror Attack. Hierbij werden 35 Israëliërs door Arafats terroristen vermoord.
Vanaf 1975 hebben PLO-terroristen of organisaties met nauwe banden met deze terreurbeweging, zeshonderd (600) internationale, al dan niet geslaagde aanslagen ondernomen in ongeveer 70 landen. Een belangrijk deel van alle door de PLO gepleegde terreurdaden vond plaats onder leiding, of in opdracht van Arafat.
Tot de dag vandaag doet de PA verwoede
pogingen om erkenning te krijgen als een volwaardige, stemgerechtigde lidstaat
van de Verenigde Naties maar dat is tot dusver nooit gelukt. Bovendien
hebben de Verenigde Naties niet de juridische bevoegdheid om staten op te
richten, maar alleen om staten toe te laten tot het lidmaatschap op aanbeveling
van de Veiligheidsraad. De Palestijnse leiding is nooit in staat geweest om aan
de VN-Veiligheidsraad aan te tonen dat een Palestijnse entiteit voldoet aan de
universeel erkende criteria voor een eigen staat. In een poging om deze
hindernis te omzeilen, heeft de Palestijnse leiding geleidelijk haar
waarnemersstatus uitgebreid en opgewaardeerd, en zelfs de benaming van haar
staat gewijzigd in waarnemerdelegatie naar “Palestina”. Dit werd bereikt door
het initiëren van een reeks politieke resoluties in de Algemene Vergadering van
de VN, die met een automatische meerderheid werden aangenomen. Dergelijke resoluties
zijn echter niet bindend en niet gezaghebbend. Deze Palestijnse politieke
oefening in de AVVN culmineerde in
Helaas heeft een internationale gemeenschap die maar al te bereid is om de Palestijnen in de watten te leggen, zich toegestaan om hen politiek te verwennen en mee te gaan in dergelijke fictie. Maar deze fictie heeft niets veranderd aan het feit dat de Palestijnse status in de Verenigde Naties die van een waarnemer is. Daarom vormt de door de Palestijnse leiding van alternatieve titels zoals “The State of Palestine” of “Palestinian National Authority” een duidelijke en opzettelijke schending van de Palestijnse toezeggingen krachtens de ondertekende overeenkomsten met Israël, evenals een poging om vooruit te lopen op de uitkomst van de onderhandelingen over de permanente status van de gebieden.
Waarom nodigen Europese leiders de PLO-bendeleider Mahmoud Abbas,
leugenaar en landrover toch steeds weer opnieuw uit zoals in dit geval door
Duitse bondskanselier Olaf Scholz en blijven ze deze bende financieel
ondersteunen? Al jarenlang negeren ze de “Palestijnse” bloedsprookjes en haat!
Waarom doen ze dat? Is dat omdat ze zo van die fake-Palestijnen houden of giert
de ordinaire Jodenhaat nog steeds door de Europese aderen en willen ze hiermee
hun afkeer van de staat Israël laten zien.
Franklin ter Horst
E-mail: Hijkomt@hetnet.nl
Terug naar: Inhoud