De
Mensenrechtenraad van de Verenigde Naties
voert giftige hetze tegen Israël
Door: Franklin ter Horst (Aangemaakt:
6 april 2016) (Laatste bewerking: 5 april 2022)
De Mensenrechtenraad van de Verenigde Naties (UNHRC) waarvan ook Nederland deel uitmaakt, heeft al ruim 20 jaar een “Speciale rapporteur” met betrekking tot de mensenrechten in wat men de door Israël bezette gebieden Palestijnse gebieden noemt. Dat deze gebieden zo worden genoemd, is natuurlijk geen verrassing, maar daar klopt alleen niets van want het gaat zelfs in tegen het eigen handvest van de VN. Volgens artikel 80 is de VN namelijk gehouden aan documenten die indertijd nog door de Volkerenbond zijn aangenomen. De San Remo resolutie en het Het mandaat van 1922 van de Volkerenbond, geven Israël het recht om op de historische grond een nationaal vaderland voor het Joodse volk op te richten, inclusief Samaria, Judea en Jeruzalem. De speciale rapporteur heeft alleen opdracht om schendingen te onderzoeken van de rechten van Palestijnen door Israel. Mensenrechtenschendingen door Palestijnen tegen Israëli’s en mensenschendingen van Palestijnen door de Palestijnse Autoriteit en Hamas vallen buiten deze idiote opdracht.
De
UNHRC is in 2006 opgericht als opvolger van de op 10 december 1946 opgerichte United
Nations Commission on Human Rights. De voormalige VN-secretaris-generaal
Kofi Annan stelde in 2006 voor deze club op te heffen en te vervangen omdat het
teveel gepolitiseerd was geworden en dat landen erin toetraden om de misdaden
van hun eigen regeringen af te schermen. De huidige club moet doorgaan voor
‘onafhankelijk’ en ‘waarheidsgetrouw’ maar de praktijk laat zien dat deze club
haar eigen uitgangpunten met voeten treed. Of het nu gaat om de UN Human Rights
Council (UNHRC), de UN Security
Council, de United
Nations Relief and Works Agency (UNRWA) of de United
Nations Educationel Scientific and Cultural Organisation (UNESCO),
allemaal houden ze zich bezig met het
demoniseren van Israël.
Eén van de toonaangevende anti-Israël activisten van de Raad voor de Mensenrechten van de Verenigde Naties was Richard Falk een Amerikaans rechtsgeleerde. Falk was van 2008-2014 speciaal rapporteur van de VN-Mensenrechtenraad voor de Palestijnse gebieden.
De toonaangevende anti-Israël activist
Richard Falk
Falk is een Amerikaanse Jood. Hij staat bekend
om zijn niet aflatende stroom van de meest waanzinnige beschuldigingen aan het
adres van Israël. Zo vergeleek hij bij herhaling het beleid van Israël met
betrekking tot de Palestijnse gebieden en Gaza met dat van de nazi’s tijdens de
Holocaust. Ook vergeleek hij Gaza al eens met het getto van Warschau. In 2011
plaatse hij een antisemitische
cartoon op zijn blog. Toen men hem om
een verklaring vroeg reageerde hij met te zeggen niets over een dergelijke
cartoon te weten. Onder druk gezet verontschuldigde hij zich later en
verwijderde hij de cartoon om tenslotte volledig te
ontkennen dat die ooit op zijn blog heeft gestaan, maar UN Watch heeft alles
gedocumenteerd.
De hele ambtsperiode van Falk is
doordrongen met controverse. Gedurende zijn loopbaan heeft hij Israël verweten
‘apartheid’ te bedrijven, daarmee verwijzend naar de rassenscheiding in
Zuid-Afrika. Falk heeft zich kennelijk nooit verdiept in wat er precies onder
apartheid verstaan wordt want wat hij en een heel leger aan andere anti-Israël
activisten beweren past niet in de omschrijving van een apartheidsstaat. Israël
is namelijk het enige land in de regio, dat minderheden niet alleen tolereert,
maar ook integreert en daarmee het meest tolerante land in de regio genoemd kan
worden. Ook deze video
laat zien dat figuren als Falk die Israël beschuldigen van “apartheid”, niets
anders zijn dan leugenaars en ordinaire antisemieten. De schandalige leugens
worden met slechts één doel aan de wereld gepresenteerd: Israël een slechte
naam te bezorgen en het bestaansrecht ervan teniet te doen. Tot grote vreugde
van de anti-Israëlische meute hebben de Verenigde Naties al zijn pulp
gepubliceerd. In de verachtelijke wereld van de Verenigde Naties, waar mensenrechten
schendende dictators, recht spreken, is deze anti-Israël fanaat
een zeer gewaardeerde werknemer gebleken.
Richard Falk is verleden tijd. De
Mensenrechtenraad van de Verenigde Naties heeft een nieuwe “Speciale
rapporteur” gekozen en dat blijkt opnieuw een Israël hater te zijn. Dat was
natuurlijk te verwachten want Israël moet immers blijvend vervloekt worden!
Daarvoor had men een tweetal personen op het oog die al enige tijd bekend staan
als notoire anti-Israël activisten. Er waren ook nog acht andere kandidaten
maar die hadden kennelijk te weinig anti-Israël bloed in hun aderen. Een van de
kandidaten waar de voorkeur naar uitging was Britse criminologe Penny
Green.
Penny Green
De aanbevelingscommissie had Green
bovenaan de lijst gezet. Deze vrouw houdt er echter een ‘radicaal
anti-Israëlische houding’ op na. In haar tweets noemt ze Israël een “crimineel”
land, een land van “etnische zuiveringen en “apartheid”. Zij vindt dat de
Verenigde Staten naast het bombarderen van IS(IS) evengoed Israel moet
“bombarderen wegens gepleegde massamoorden”. Ook steunt ze met haar tweets een algehele
boycot tegen Israël de BDS- (boycot, desinvesteren en sancties tegen
Israel) beweging, wat zij “het beste verzet tegen deze criminele regering”
noemt. Zij vindt dat academici er goed aan zouden doen systematisch alle
uitnodigingen van Israëlische universiteiten te weigeren of conferenties bij te
wonen. Ook vind zij dat het Westen Israël sancties moet opleggen en heeft zij
de Britse regering geadviseerd de brave
koorknaapjes van Hamas van de terreurlijst te verwijderen. Daarnaast geeft
ze leiding aan een instituut dat antiterrorismemaatregelen wegzet als
“islamofobie”. Bizar dat iemand met dit soort gestoorde denkbeelden door de
VN-Mensenrechtenraad wordt gezien als geschikte rapporteur.
Maar tot verrassing van velen ging de
voorkeur de VN
Mensenrechtenraad niet naar haar uit maar naar de Canadees Michael Lynk.
Evenals Green staat Lynk bekend als supporter van anti-Israël acties, zo luidt
de kritiek uit pro-Israël
hoek. De gewenste onpartijdigheid is bij Lynk ver te zoeken. Lynk beschuldigt
net als Green Israel van “Apartheid” en “etnische zuiveringen” en
“oorlogsmisdaden”. Ook is hij is een verklaard tegenstander van een
twee-statenoplossing. Hij ziet de opheffing van de staat Israel als oplossing
voor het conflict met de Palestijnen. Lynk speelt al jaren een leidende rol in
diverse Arabische lobby groepen, inclusief CEPAL, promotor van de “Annual
Israeli Apartheid Week”. Hij zegt te hopen in staat te zijn Israël volledig te
“isoleren”. Met de benoeming van Lynk heeft de Mensenrechtenraad zijn eigen
selectiecriteria: objectiviteit en onpartijdigheid, opnieuw tot een lachertje
gemaakt.
Een nieuw dieptepunt voor de
partijdige VN-Mensenrechtenraad.
Mensenrechten zijn er om mensen te
beschermen, maar worden door de VN misbruikt om Israël te demoniseren. Geen ontwerpresoluties
tegen het satanische
barbarisme van ISIS, Al Nousra, het Vrije Syrische Leger, Hezbollah, Hamas
en de “Bende
van Ramallah”. Ook geen resoluties van grove schending van de mensenrechten
van vrouwen in Iran, Irak, Jemen, Soedan, Saoedi-Arabië, Pakistan en in zoveel
andere landen in het Midden-Oosten.
Wat trouwens opvalt, is dat de laatste
anti-Israëlresoluties werden ingediend door Pakistan waar procentueel de meeste
vrouwen onder geweld door hun partners lijden! Pakistan heeft de resoluties ingediend
namens de OIC [Organization of Islamic Cooperation]. De OIC is een
koepelorganisatie die de 57 islamitische landen vertegenwoordigt, kortom: ‘de’ Moslim
Wereld, die representatief is voor ca. 1.3 miljard moslims over de hele wereld.
De VN heeft ook geen probleem met
Soedan, waar 88% van de vrouwen onder de 50 jaar onderhevig zijn aan genitale verminking. Of neem Saoedi-Arabië, waar
vrouwen lichamelijke straffen krijgen als ze niet de voorgeschreven kleding
dragen of zonder een mannelijke begeleider mogen reizen? Of Iran waar vrouwen die zijn veroordeeld voor overspel, tot hun
middel worden ingraven en door steniging ter dood gebracht. De rechter die het
schuldig heeft uitgesproken, werpt de eerste steen. De bevolking wordt
uitgenodigd om naar dit ‘vermaak’ te komen kijken. 
Steniging
tot de dood erop volgt wordt ook toegepast in Afghanistan, Pakistan,
Saoedi-Arabië, (het noorden van) Soedan, Somalië en de Verenigde Arabische
Emiraten. Er bestaat zelfs een handleiding over bijvoorbeeld
het formaat en het gewicht dat de gebruikte stenen, hoe diep in de grond het
slachtoffer in kwestie moet gestopt worden en hoe de veroordeelde moet worden
ingezwachteld en gekneveld om te voorkomen dat hij/zij zichzelf weer kan
uitgraven. Vrouwen worden wat dieper dan mannen in de grond gestopt tot
hun borsten onder de aarde zitten, om het bloederig spektakel wat te milderen.
Voor afbeeldingen klik hier. Maar deze
stenigingen zijn geen onderwerp waar de Mensenrechtenraad van de
Verenigde Naties zich druk over maakt.
En dan zijn daar nog de talrijke landen, waarin “eerwraakmoorden”, vrouwenhandel, gedwongen prostitutie en het hele palet aan ontbrekende politieke, individuele en sociale rechten voor vrouwen aan de orde van de dag, dus “normaal” zijn? Ron Prosor, de ambassadeur van Israël bij de Verenigde Naties, kon wat dat betreft de eerder genoemde veroordelingen alleen maar met zijn hoofd schudden: “Als er nog meer bewijzen nodig waren dat de VN tegenover Israël vooringenomen is, dan hebben we die vandaag gekregen”, zei hij. “Van de 193 VN-lidstaten slachten tientallen lidstaten onschuldige burgers af en hebben wetten aangenomen waarmee vrouwen naar de rand van de desbetreffende samenleving gedrongen worden. Geen van deze islamitische landen waren aangeklaagd vanwege het ontbreken van de rechten van vrouwen, omdat zij aan vrouwen volgens de islamitische wet minder rechten geven dan aan mannen. Maar zij krijgen hier allemaal een bewijs van onschuld.”
In oktober 2017 waarschuwde de UNHRC bedrijven
dat hun namen op een zwarte lijst zullen worden geplaatst wanneer ze zaken
blijven doen in de Bijbelse gebieden Samaria en Judea. De waarschuwing kwam van
de Jordaanse prins Zaid Ben Raad
de VN-commissaris voor de mensenrechten. Deze figuur is een achterneef van de
voormalige koning Hussein en onderhoudt tevens nauwe contacten met de huidige
koning Abdullah II. De man staat al enige jaren bekend om zijn ongebreidelde
aanvallen op Israël. Koning Abdullah heeft sterke druk uitgeoefend voor zijn
benoeming. Niet om de rechten van Jordaanse vrouwen te bevorderen maar om
Israël te vernederen en om Israël te dwingen een nieuwe Palestijnse
terreurstaat in Judea en Samaria op te richten met het oostelijk deel van
Jeruzalem als hoofdstad. Op deze manier zullen de koning en zijn uitgebreide
familie, inclusief Zaid Ben Raad
zelf, in staat blijven om te regeren over de miljoenen Palestijnen die leven in
de volkomen illegale door de Britten uitgeroepen
“Hasjemitische koninkrijk van Jordanië".
Op 12 februari
2020 heeft de Chileense socialist Michelle Bachelet, opperhoofd van de
VN-Mensenrechtenraad (UNHRC), opnieuw een giftig smeerstuk
(zwarte lijst) uitgebracht van internationale bedrijven die actief zijn in de
Bijbelse gebieden Samaria en Judea, het oostelijk deel van Jeruzalem en de Golan
Hoogvlakte. Op de ‘zwarte lijst‘
staan 112 bedrijven waarvan 94 Israëlische en de rest komt uit de Verenigde
Staten, Groot-Brittannië, Frankrijk, Thailand, Luxemburg en Nederland. De UNHRC beweerd dat de genoemde bedrijven het internationale
recht schenden omdat ze actief zijn in wat men de bezette Palestijnse
gebieden noemt. Dat deze gebieden zo worden genoemd, is natuurlijk geen
verrassing, maar daar klopt alleen niets van want het is in strijd met artikel 80 van de
Verenigde Naties waarin de bindende resoluties van de voormalige
Volkerenbond onverkort zijn overgenomen.
De San Remo resolutie
en Het
mandaat van 1922 van de Volkerenbond, geven Israël het recht om op de
historische grond een nationaal vaderland voor het Joodse volk op te richten,
inclusief Samaria, Judea en Jeruzalem en zelfs het hele grondgebied van het
huidige Jordanië. Er bestaat geen enkel internationaal recht dat deze bedrijven
kan verbieden zaken te doen in de door de UNHRC genoemde gebieden. De
Verenigde Staten wil trouwens al sinds juni
2018 niets meer met deze club te
maken hebben omdat het al jaren geleden elke geloofwaardigheid en capaciteit
heeft verloren om mensenrechten, waarvoor het is opgericht, waar dan ook te
waarborgen.
Michelle Bachalet
Plaatsvervangend uitvoerend directeur van de
VN, Bruno
Stagno Ugarte, zei dat de openbaarmaking van de ‘zwarte lijst’ voor alle
bedrijven een waarschuwing zou moeten zijn geen zaken meer te doen met een land
dat zich schuldig maakt aan het plegen van oorlogsmisdaden. "Oorlogsmisdaden?”
Israël noemde de aankondiging van de’ zwarte lijst’ een schandelijke capitulatie voor de druk van landen en organisaties die alleen maar geïnteresseerd zijn in het demoniseren van Israël. De UNHCR blijkt met dit beleid een trouwe partner van de Boycott, Divestment and Sanctions beweging (BDS). Deze organisatie voert een wereldwijde smeercampagne met als doel de Joodse staat volledig te isoleren. Het heeft zich verbonden met terroristische organisaties en haar aanhangers zijn agressief en gewelddadig tegen iedereen die het niet eens is met hun visie op Israël.
De ‘zwarte lijst’ heeft trouwens geen
juridische betekenis voor de genoemde 112 bedrijven. Israël heeft al aangegeven
geen discriminerend
en anti-Israëlisch beleid te zullen accepteren en alles in het werk te stellen
om te voorkomen dat dergelijke beslissingen ook daadwerkelijk worden uitgevoerd
want dat zou niet alleen consequenties hebben voor de betrokken bedrijven maar
ook voor de bijna maar
20.000 Arabieren die bij deze bedrijven
werken. Het gaat om bedrijven waar Joden
en Arabieren vreedzaam naast elkaar werken en de rechten van de Arabieren volledig door Israël worden gewaarborgd. Veel
van hen bekleden hogere functies en verdienen tot drie keer de salarissen die
worden betaald door de landrovers in Ram-allah (aka de Palestijnse Autoriteit).
Israël heeft al in 2012 de samenwerking met
de antisemitische UNHCR kliek stop
gezet. In 2017 besloot het eveneens iedere samenwerking met de United
Nations Educationel Scientific and Cultural Organisation (UNESCO), stop
te zetten. De VN en haar organisaties getuigen al jaren van een intens diepe
haat tegen de staat Israël en het Joodse volk. Of het nu gaat om de UN
Security Council of de United
Nations Relief and Works Agency (UNRWA) allemaal houden ze zich bezig met het
demoniseren van Israël.
Franklin
ter Horst
Terug naar: Inhoud